دفتر مطالعات اقتصادی این مرکز در گزارشی تحت عنوان «سیمای آماری یارانه‌ها در ایران» تصریح کرد: سیمای واقعی یارانه‌ها در ایران به مراتب بیش از رقم 8/57 هزار میلیارد ریال مندرج در لایحه بودجه است، زیرا علاوه بر یارانه‌های رسمی، یارانه‌های آشکار و پنهان دیگری نیز در قوانین بودجه و خارج از فضای قوانین بودجه وجود دارند.
در این گزارش به عنوان مثال از کمک زیان شرکت‌های دولتی، کمک زیان موسسات انتفاعی وابسته به دولت، پرداخت‌های انتقالی غیرسرمایه‌ای به شرکت‌های دولتی و مابه‌التفاوت نرخ سود بانکی تعیین شده و تکلیف شده در بخشهای حمایتی و پرداخت آن به سیستم بانکی نام برده است.
در این گزارش همچنین از انواع کمک‌هایی که تحت عنوان مابه‌التفاوت قیمت‌های تعیین شده و تکلیف شده به کارکنان دولت پرداخت می‌شود، مانند کمک هزینه غذای روزانه کارکنان، کمک هزینه تحصیلی کارکنان و فرزندان آن‌ها، کمک هزینه ایاب و ذهاب کارکنان، انواع یارانه‌هایی که به افرادی غیر از کارکنان و کارگران دولت پرداخت می‌شود مانند انواع یارانه‌های پرداختی به دانشجویان و نیز از پرداخت‌هایی که هر چند ارتباطی به تفاوت قیمت‌های تعیین شده و تکلیف شده ندارند، اما همانند یارانه‌ها در زمره پرداخت‌های انتقالی محسوب می‌شوند مانند پرداخت‌هایی که در نظام جدید GFS در طبقه‌بندی سه‌گانه پرداخت‌های انتقالی (یارانه‌ها، کمک‌های اجتماعی و سایر پرداخت‌های انتقالی) صورت می‌گیرند، به عنوان بخشهای دیگری از یارانه‌های آشکار و پنهان اقتصاد ایران نام برده است.
در ادامه این گزارش آمده است: مهمترین بحث در زمینه سیمای واقعی یارانه‌هایی که انعکاس شفافی در بودجه‌های سالانه دولت ندارند، یارانه حامل‌های انرژی است که اهم آن‌ها شامل: مابه‌التفاوت هزینه خرید بنزین وارداتی و در‌آمد فروش بنزین وارداتی و یارانه مجموعه بنزین و دیگر فرآورده‌های متعدد نفتی ناشی از تولید داخلی می‌شود که متاثر از قیمت ذاتی نفت خام ارسالی به پالایشگاه‌های داخلی است (هزینه – فرصت) و با توجه به قیمت‌های فوب خلیج فارس در مورد این نوع کالاها، یارانه (هزینه – فرصت) بنزین و سایر مجموعه فرآورده‌های نفتی به عنوان یارانه‌های حامل‌های انرژی به حدود 35 میلیارد دلار بالغ می شود.
در پایان این گزارش تصریح شده که سیمای واقعی یارانه‌ها فوق‌العاده وسیع بوده و درصد قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می‌دهد که به دست آوردن حجم واقعی یارانه‌های شفاف و غیرشفاف و محاسبه آن نسبت به تولید ناخالص داخلی، قطعا نیازمند پژوهشی مستقل و زمان‌بر است.
